ชีวิตคือการเดินทาง เรือนร่างเหมือนศาลาอาศัย
เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย คือปกติของชีวิต
อุดมการณ์ของชีวิต คือเกิดมาทำไม
...
อุดมการณ์ของชีวิตคือ วันตายมิใช่วันสุดท้ายของชีวิต
คำถามของชีวิต คือเราจะได้อะไรจากการเกิดมากชาติหนึ่งนี้
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อหญิงคนหนึ่งแน่ๆ
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อชายคนหนึ่งแน่ๆ
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเที่ยวสนุกสนาน
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อยาเสพติด
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อ สุรา บุหรี่
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเล่นการพนัน
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเข้าไปอยู่ในคุกในตาราง
สิ่งที่ทำให้ชีวิตเราเปื้อนจะเก็บไว้ทำไม
บาป ความชั่วทุกชนิด ล้วนทำให้ชีวิตเราแปดเปื้อนทั้งนั้น
สิ่งเพิ่มค่าชีวิตมิใช่เพชรนิลจินดา แต่คือ บุญ-ความดี
เหตุไรเราจึงไม่สั่งสมบุญ คุณความดี กุศล-ธรรมะ
ในโลกนี้มีของดีมีค่ามากมาย ทำไมเราจึงไม่เก็บ
เหตุไรเราจึงเสียดายความชั่ว ทำไมเราไม่โยนทิ้งไป
ความดีในโลกดุจสมบัติมีค่ามหาศาล เหตุไรหลายๆ คนเขาเก็บ แต่เราไม่เก็บ
ความชั่วดุจของเน่าเหม็น เหตุไรคนอื่นๆเขาไม่เก็บ แต่เราเก็บ
ความดีเป็นอนุสาวรีย์ของชีวิต
รีบสร้างความดี อนุสาวรีย์ของชีวิต ก่อนที่ตัวจะตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น