วันพฤหัสบดีที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

"ไปกับลม"


  










  คืนวันเก่าล้วนหายไป
คืนวันใหม่เข้ามาหา
วนเวียนเสมอกาลเวลา
มิอาจคว้าอย่างยั่งยืน

  ห้วงฝันนั้นพ้นผ่านแล้ว
ตะวันแววปลุกฟื้นตื่น
ภาพภวังค์เพียงชั่วคืน
จะเชยชื่นนานอย่างไร
 
 ดำเนินไปในความคิด
เริ่มชีวิตอันวิ่งไหว
สัมผัสกายส่งต่อใจ
ความเป็นไปในความจริง
 
  คืนวันนี้ก็พร้อมพราก
ร่องรอยซากสรรพสิ่ง
ทุกโมงยามย่อมทอดทิ้ง
ไม่มีนิ่งแม้นาที ....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น